jueves, 14 de junio de 2012

LA PERDIDA DE MI NIÑA, KIRA

Aller, dia 13 de Junio del 2012 , yo Andrea perdi a mi propia cobaia le escribi una carta solo para recordarla y cada dia lloro por ella por saber que no me ba a dar mas besos ni pasar mas tiempo juntas te quiero doble infinito KIRA.

PARA KIRA:

Estoi muy afectada por la muerte de Kira, mi cobaya. Siento tristexa y remordimiento por no poder pasar mas segundos de tu preciada vida para mi. A sido lo mas especial en mi vida, mas bien era mi vida entera y desde abajo hasta arriba quiero decirte que te quiero Kira, que solo por perderte se me cae el mundo entero, y tranquila significas todo aqui en la casa que as vivido agraciadamente y te queremos infinito. Siempre me consolabas cuando me sentia mal, no olvidare aquellos besitos que me dabas con tu pequeña lengua,  y como sufria y lloraba cuando te dejaba, me iva, o simplemente cuando me enfadaba con tigo. Quiero pedirte perdon por aquellas broncas que te echaba por morderme y dejarme cicatric, pero la mayor cicatric que voy a tener en mi vida esta en mi corazon, y es tu muerte. 


             HASTA SIEMPRE TE AMO

1 comentario:

  1. Oso polita! Nik izan nuen kobaia bat eres eta hil zen irailan, oso tristea da baina nik pozik nago ikusi nuelako nola hil zela eta bera itzoin zuen nik altzatzean eta mugitu zuen ahoa eta hil zen, zure kobaia pozik joan da eta geratu horrekin :) Muxu handi bat.

    ResponderEliminar